Jordanie (2)

Hierbij mijn tweede reisverslag vanuit Jordanie, en mijn laatste van mijn gehele verblijf in het Midden-Oosten.

Twee dagen geleden vertrok ik 's ochtends vroeg met de bus naar Petra, een van de 7 hedendaagse wereldwonderen. Geloof me, Petra doet haar titel eer aan. Gelukkig heb ik veel foto's gemaakt zodat jullie het zelf kunnen aanschouwen maar de prachtige tombes, tempels, grotten en wat nog meer van Petra zijn moeilijk met woorden te beschrijven. Eenvoudigweg omdat het zo mooi is, en omdat er zo veel van is. Ik heb de gehele dag bij elkaar 10 uur gelopen, en heb vrijwel heel Petra gezien. Van de ene kant naar de andere kant van Petra lopen kostte 2 uur! Daarbij heb ik ook nog eens 2x een berg beklommen waarop ik een prachtig uitzicht had over Petra en heb ik de monastary met gevaar voor eigen leven, en met hulp van een groep Amerikanen, eveneens beklommen. Daarnaast ben ik ook nog een keer van een rots afgehaald door een bedouin (ik zat vast), waardoor ik vervolgens verplicht was iets van hem te kopen! En tot slot heb ik een prachtig uitzicht gehad over de zon die onderging in Israel. Al met al een fantastische dag dus.

De dag daarop vertrok ik vroeg in de ochtend naar Wadi Rum. Ik maakte deze tocht samen met twee Britse dames, waarmee ik ook in hetzelfe tentenkamp in de woestijn verbleef. Ook de ervaring van Wadi Rum is moeilijk te beschrijven. Dit omdat er gewoon geen plek op aarde te vinden is die gelijk is aan Wadi Rum. Wadi Rum ziet eruit alsof er willekeurig enorme rotsen uit de lucht zijn komen vallen midden in de woestijn. Het is een bizar woest landschap, dat alleen doorkruist kan worden met de 4 WD van de bedouinen. Dit hebben we dan ook de hele dag gedaan (waarbij ik ook nog eens een kort ritje op een kameel heb gemaakt, een bizarre ervaring), waarna we hebben overnacht in een tentenkamp midden in de woestijn, waar we de zonsondergang en de sterren (ik heb de melkweg gezien + een vallende ster!!!) hebben aanschouwd.

De volgende ochtend (= vandaag) vertrok ik weer vroeg, naar Aqaba dit keer. Aqaba ligt in het uiterste zuiden van Jordanie, aan de Rode zee, en grenst aan Israel en Saudi-Arabie, met Egypte op een paar kilometer afstand. Ik heb aldaar in de Rode Zee gezommen (fantastisch, dat zwemmen met Israel en Egypte als uitzicht) en ben wat door het stadje gestruind. Daarna vertrok de bus naar Amman, waar ik opgepikt werd door de taxichauffeur Eissa, die mij eerder al naar Mount Nebo en de Dode Zee had gebracht.

We gingen naar Jerash, ook wel bekend als het Romeinse Gerasa, een van de steden van de Dekapolis, wat bekend staat als het Pompei van het Oosten. Eissa had als verrassing zijn hele familie (vrouw + 3 kinderen) meegebracht, die ook graag naar Jerash wilden en aldus werd het een familie uitstapje. Het was erg gezellig met Eissa en zijn familie (hij had bovendien een erg knappe dochter die ik mijn emailadres heb gegeven (wat overigens geschiedde voordat ik hoorde dat ze 14 (!) was). Daarnaast waren de ruines van Jerash ook zeer de moeite waard, een een welkome afwisseling van grotten, tombes, woestijn en zee.

Inmiddels ben ik weer terug in mijn vaste internetcafe in Amman. Het moeilijkste stuk komt nog. Dat is namelijk heb afscheid nemen van dit alles. Ik heb het zowel in Libanon als in Syrie als in Jordanie (ondanks mijn korte verblijf in de laatste 2 landen) enorm naar mn zin gehad en ik zal de landen, de natuur, de steden, de bezienswaardigheden, de mensen, de levenswijze, de NL ambassade, mijn collega's en vooral mijn vrienden hier heel erg gaan missen. Het was een fantastische tijd en ik hoop dat er in de toekomst meer van zulke tijden zullen komen. Voor nu: morgen ga ik terug naar Beiroet met een korte tussenstop in de souq van Damascus. Vrijdagochtend half 11 lokale tijd vlieg ik terug naar NL waar ik dan om half 6 lokale tijd aankom en mijn avontuur voorgoed ten einde is. Tot snel allemaal!